Komentarze: 4
Dziś wszystko wydało mi się prostsze...
Chodziłam wieczorem ulicami mojego miasta mijałam ludzi z kamiennymi twarzami. Śpieszyli sie do domu, może do rodziny... Nie mieli ochoty się uśmiechac, chociaż nie wiem czemu? Ja chodziłam bez bliższego celu, zawsze tak robię kiedy chcę coś przemyśleć. Pachniało zimą, no może raczej zimnem :P Teraz już wiem, że moje życie biegnie w określonym kierunku. Na nowo uczę się codzienności udeptując wąską ścieżkę, na której mam odnaleźć swój cel... ;)